All posts by Redactie

Woooowooooooo-wooolfman Jack op CD

20.03.2013 – Hij was geschift en toch leuk. Of moet je zeggen: hij was geschift en juist leuk, Wolfman Jack (1938-1995). The Wolfman werd fameus door zijn avond- en nachtuitzendingen op XERF-AM. Dat was een zogeheten borderblaster. Van net over de grens in Mexico werd de USA dagelijks bestookt met 250.000 watt aan power, het signaal blies je zo’n beetje omver van New York tot L.A.  Met zijn optreden in AMERICAN GRAFFITI werd The Wolf helemaal populair. Daar wisten ze precies de juiste toon te treffen. Je hoorde Wolfman met zijn wolvengeluid en zijn snerpende stem (“lets get naked””) boven alles uit. Z’n jingles waren ook maf, en werden zelfs op plaat uitgebracht als 13 CRAZY WOLFMAN JACK JINGLES. Ach, in zijn gloriejaren werd hij bezongen door Todd Rundgren en The Stampeders. En nu is er een nieuwe documentaire over de Borderblaster jaren. Te koop bij AMAZON en gemaakt door Rick Everett, een radiomaker uit Canada, die ook befaamde DJ-collega’s als The Nazz and Fat Daddy Washington belicht. Uitgekomen op twee CD’s. Bijzonder in dit verband dat Amazon ze drukt ‘on demand’ – pas na de bestelling wordt een 1:1 CD-tje gebrand.

Wolfman Jack was in Europa af en toe te horen op legerzender AFN. In 1981 werd hij gecontracteerd voor uitzendingen op Radio Caroline. Er werden twee proefprogramma’s gemaakt, maar het was onduidelijk of het wel een serieus plan was. Of er ook echt een contract bestond? Nou dat bestond er: op 3 september 1981 werd deze persfoto gemaakt, waarin The Wolf waarderend toeziet hoe z’n manager Don Buchwald het contract tekent. Paul Collins van Caroline en Roy Lindau (met microfoon) kijken toe – en wat een énig kleedje op tafel.  Jammer dat het er nooit echt van gekomen is.

(Jingle)letters from America

19.03.2013 – Wat kostte een PAMS pakket in 1973? Zo’n 3000 tot 4000 dollar! En hoeveel vroegen ze er ter zelfder tijd bij W.B. Tanner in Memphis voor? Bijna de helft: 2000 dollar, voor een pakket met alle toeters en bellen. Dat mag blijken uit brieven van jinglemaatschappijen, die online zijn gezet door Len Groat, jinglefreak in Portugal (waar hij zichzelf heeft gepensioneerd). Len diepte oude jingle-briefjes op – Letters from America noemt hij ze, naar de bekende rubriek van Alistair Cooke bij de BBC. De eerste brieven die hij verzond waren nog namens University Radio Albertawe, maar toch legde PAMS geduldig aan dit no-budget station uit dat ze vanaf 10.000 dollars terecht konden voor een geheel op maat gemaakt pakket, met alle eisen van dien (tja, zie de naam University Radio Albertawe ook maar eens fatsoenlijk in een bestaande jingle te plooien.) Er zit zelfs een briefje bij van Hardy Kirk – de maatschappij van Jim Kirk en Fred Hardy, en dat is bijzonder, want ze zongen het niet lang uit (letterlijk), daar te Dallas. En op Len Groat’s TWITPIC site staan nog veel meer Goodies (zoals JAM lyric sheets).

Hoe Bona de ‘arreslee’ jatte

14.03.2013 – Rij maar mee, in de arreslee door de sneeuw, padoe padoe, wij nemen Bona mee! Wij nemen Bona mee! Met het aanhoudende winterweer moesten we opeens aan deze reclame denken. Toegegeven, geen jingle, maar ’n commercial (we waren er een keertje aan toe). Leuk genoeg om te melden. ‘Bona’ is één van de klassiekers in het reclamevak. Sommigen schrijven de spot toe aan Ilja Gort, anderen aan Hans van Eijk. Hoe ook, er is aardig leentjebuur gespeeld bij de Fransen. Want het werd 1:1 gekopieerd van een plaat uit 1932: Viens Poupoule van Felix Mayol. De vondst is te danken aan Bart van Loo, de Belg die in DWDD zo aanstekelijk over de Franse liedjes kan vertellen. Hij verzamelde er 40 op een dubbel CD die Chansons heet. Daar staat-ie op. Het is een liedje dat je opeens over twee dagen staat te fluiten. Let maar eens op. LUISTER naar het origineel en HIER naar de reclamespot. Er is ook nog een ZOMERSE VERSIE van, want het blijft niet altijd winter. Hopen we dan maar.

Nieuwe update offshore foto’s

02.03.2013 – Beloofd is beloofd, we vervolgen de updates bij onze nostalgische Offshore Days, unieke of bekende foto’s, maar dan niet in de kwakkelige half-werk-resolutie die zo gewoon is op het internet. Onder meer: Cheetah I (Mercur in de haven) voor een nieuwe mast, Cheetah II in Nederland (voor een nieuwe mast), Radio London DJ Pete Drummond op Liverpool Street Station na de closedown op 14 augustus 1967, idem: politie houdt er de fans tegen, Radio Caroline op 15 augustus 1967, Radio Veronica, de bandenrekken in 1960 op de Borkum Riff en hun landstudio met technicus André de Vries. KIJK snel.

‘We klinken zoals we echt zijn’.

08.03.2013 – “Eindelijk klinken we zoals we echt zijn, zegt Kim Nielsen, de stationsmanager van Radio SydhavsØerne in het Zuidwesten van Denemarken. Ze kwamen deze week nieuwe jingles halen bij SOB in Amsterdam (voorheen gevestigd in Naarden). En hoe wil dat regionale (commerciële) station dan wel niet klinken? Zoals de jingles eigenlijk, omschreven als super-aktueel, happy, positief  – zonder dat ze te freaky en te agressief worden. Radio SydhavsØerne domineert de luistercijfers in z’n markt en heeft ‘een trouwe luisterschare die zich sterk verbonden voelt met de zender’, zoals de zender dat zelf zegt. Het muziekformat kan worden omschreven als “dance-geöriënteerde Adult CHR”. En zo worden ook de defenities van radioformats steeds verfijnder. Nieuwsgierig geworden (ook naar de nieuwe inrichting bij SOB)? Hier is een filpje van THE MAKING OF…..