Archives

LogoSet van JAM morgen op www.jinglegek.nl

08.03.2024 – Eén van de beste jingledemo’s ooit gemaakt? Logoset van JAM. Geproduceerd in 1976 voor topzender WABC in New York. En meer dan 150 keer ingezongen voor andere stations over de hele wereld. LogoSet van JAM. Zaterdag om 13.00 uur meteen na de uuropener. Natuurlijk op www.jinglegek.nl

Top Format komt met ‘Vintage Jingles’ ism JAM


18.10.2023 – We hebben een primeurtje te melden: Jingleproducent Top Format in Haarlem is een nieuwe dienst gestart. Vintages Jingles. Met een mooi website-adres: www.jingles.nl.


Vintage jingles zijn cuts uit de jaren 60, 70, 80, 90 en 00 die opnieuw kunnen worden ingezongen. Het gaat om jingles voor stations met een AC, Top 40 classic of Oldies-format. In bijna alle gevallen zijn het cuts uit de catalogus van de Amerikaanse partner van Top Format, JAM in Dallas. Denk dan aan zeer populaire pakketten als Warp Factor, Skywave, Totally Kool en Do it again. Soms zijn het ook eigen pakketten, zoals Kiss ’n Tell, bij Top Format in 2000 gemaakt voor Isabelle (Brinkman) op 3FM.

Speciaal voor Jingleweb produceerde Bart deze voorbeeld-jingle:

Bart van Gogh in de jaren 80

De dienst wordt aangeboden met de slogan “Vintage is hot, vintage jingles too” en wordt gerund door vintage-producer Bart van Gogh ;-) Luister hier naar de gloedjenieuwe demo. Of bekijk ‘m als video.

De jingle-piano van JAM-boss Jon Wolfert


15.08.2023 – Beatles-fans willen alles weten van de piano waarop Ob-La-Di, Ob-La-Da werd gespeeld. (Het antwoord vind je hier.) Zo vinden wij het aardig om te weten dat jingleproducent JAM in Dallas twee dezelfde piano’s heeft die al meer dan 50 jaar in duizenden jingles te horen zijn. We verraden vast het merk: Kawai.

JAM (Jon Wolfert) kocht de piano in 1977 van de Sundance-studio aan 4631 Insurance Lane in Dallas. JAM deed daar in haar vroege jaren veel jingle-sessies. Uiteindelijk kocht Wolfert het pand en bracht er JAM in onder. “Maar ik weet niet wanneer Sundance de piano aanschafte, ik schat begin jaren 70”, schrijft Jon Wolfert desgevraagd.

De voormalige Sundance studio aan 4631 Insurance Lane in Dallas, later JAM en nóg later Thompson Creative.

Op verzoek van jinglefan Albert Pleijsier heeft Jon Wolfert recent de piano van boven tot onder bekeken op zoek naar meer feiten. “Vanavond heb ik hem helemaal bekeken, eronder en erin, op zoek naar iets dat me het modelnummer zou vertellen. Hoewel er op een paar plaatsen Kawai staat, is er niets te vinden over het model. Op het metaal is “No. 500” te lezen, en elders staat “250220”. Maar ik weet niet wat die cijfers betekenen”, aldus Jon Wolfert. Jaren na de Sundance-aankoop schafte Jon nog een twee exemplaar van dezelfde piano aan vanwege de prachtige klank.

In februari 2014 bezoekt jingle-fan Bob Dinan JAM. Jon speelt bij die gelegenheid live op de piano in Studio A en Bob neemt het op. Wie bekend is met jingles herkent het logo van 97 WYNY in New York in de langst denkbare JAM-versie, gecomponeerd in 1979. En gespeeld dus op een Kawai. De jingle-piano van JAM-boss Jon Wolfert.
Luister hieronder naar een montage.
Foto’s: Jelle Boonstra en Benno Roozen.
Met grote dank aan Albert Pleijsier, Jon Wolfert en Bob Dinan.

Dit is ‘m.

De historie van de WLS-jingles in het kort

01.02.2023 – Jingles zijn altijd een krachtig onderdeel geweest van de programmering van het muziekradiostation WLS in Chicago, jarenlang leider op één van de grootste Amerikaanse radiomarkten. De jingles maakten de zender tot een superster toen dat nog kon met radio. En toen WLS nog een muziekzender was (ook WLS is overgegaan naar een talk-format, dat gebeurde zonder enige aankondiging op 23 augustus 1989 om 07.59 uur van het ene op de andere uur). De jingles waren te horen tussen elke plaat door, zelfs in de reclameblokken werden ze geperst. Voormalig jingleproducent en historicus Ken R. Deutsch heeft een mooie uitleg gegeven over de historie van de WLS-jingles, die je hier kunt lezen. Zéér de moeite waard. En er staan héél veel WLS jingles bij.

Het logo van Musicradio WL…S in notenschrift

Op Wikipedia staat (natuurlijk) ook een uitgebreide beschrijving van WLS, maar dan zonder jingles. Desondanks interessant om te lezen.

Nooit op de radio geweest: Superadio jingles van JAM en ABC

01.01.2023 – Wij, de makers van Jingleweb (Jelle Boonstra en Benno Roozen) wensen jou en jullie een gelukkig, gezond en jinglerijk 2023 toe.

++++

Jingleproducent JAM in Dallas en topman Jon Wolfert hebben er een jaar aan gewerkt en er héél veel geld mee verdiend. Maar de oorspronkelijke jingles zijn nooit op de radio geweest. Latere remakes en resings wel. In Nederland onder meer bij NOS Langs de Lijn, Radio Tour de France, RadiOlympia en Keizerstad radio. Naam van het project: Superadio.

Het is 22 maart 1982. Rick Sklar, vice-president programmering voor de radiodivisie van mediagigant ABC, komt met het idee om een ABC radio-satellietmuzieknetwerk te beginnen genaamd Superadio. (Met één r.) Het plan was om via satelliet een Top 40-format aan te bieden aan stations in de hele VS. (Zie dit artikel in de New York Times).
De jingles zouden worden gemaakt door JAM. En dus belde Rick Sklar met JAM-boss Jon Wolfert en zei: “This is the call you’ll never forget!” (“Dit is het telefoontje dat je nooit zult vergeten”.) En zo was het ook.

Radioboss Rick Sklar (l) met Beatles-zanger John Lennon

Er waren grote, héél grote radionamen aangetrokken om op het netwerk te gaan presenteren. Daaronder Dan Ingram, Dick Purton, Ron Lundy, Lary Lujack en Robert W.Morgan. Er was zelfs al een stationsdemo gemaakt. De programmering zou deels centraal geregeld zijn en deels lokaal, door elke zender anders in te vullen. Vensterprogrammering ging dat later in Nederland heten.

Het grote Superadio-idee was tot op jingle-niveau uitgewerkt (zie de handleiding). Het eerste deel van een jingle zou ‘centraal’ worden gedraaid, en op een pieptoon zouden de netwerkzenders (affiliates) het tweede deel starten. Daarna zou het ‘centrale station’ weer de plaat starten. Het pakket bestond dus onder meer uit een aantal fronts en backs (begin- en eindjingles) die in toonhoogte precies bij elkaar pasten. De beginjingle had een algemene tekst, de eindjingle bevatte de naam van het station.

De jingles werden in eerste instantie ingezongen op niet bestaande stations zoals WJAM (JAM), WSPR (Superadio) en WJCP (JAM Creative Productions). Dat was natuurlijk omdat er in eerste instantie nog geen stations zich hadden aangemeld om mee te doen.

En guess what?! Het hele project is nooit van de grond gekomen. Omdat de verkopers van het concept het niet loyaal verkochten. En omdat het andere ABC activiteiten zou ondermijnen, stelt Jon jaren Wolfert later. Bovendien was het voor veel lokale radiostation erg duur. Vergelijkbare concepten van de concurrentie zouden een radiostation 1000 Dollar kosten, waar grote stations aan ABC tot wel 1 miljoen Dollar moesten betalen.

En dus sloten zich te weinig zenders aan bij het netwerk. Daarop kon de bedrijfsleiding van netwerk ABC niet anders doen dan het project stop zetten, amper drie weken vóór de officiële start! Dit ondanks de enorme investeringen en het grote aantal geproduceerde jingles. (Zie daarover dit artikel in de New York Times van 23 juni 1982). Het idee was simpelweg zijn tijd té ver vooruit. Tegenwoordig bestaan er veel van dit soort netwerken. 1982 was net iets te vroeg.

Jon bracht met JAM uiteindelijk delen uit het jinglepakket alsnog op de markt onder de naam Good time radio, WGBB in Long Island was de klant die de jingles wel wilde programmeren. In Nederland volgde de NOS (met Langs de Lijn, Radio Tour de France en RadiOlympia), evenals Keizerstad radio.

Jon Wolfert vertelt uitgebreid over Superadio in de Rewound-uitzendingen van 3 februari 2019, die van 26 januari 2020 en een week later op 2 februari 2020.

Hier hoor je een collage van Superadio jingles, gemaakt door Jon Wolfert zélf.