23.10.2013 – Op Jingleweb gaat het bijna altijd over de software: de jingles die voor een radiostation worden gemaakt. En niet over de hardware: de studio’s of de stenen van het studiogebouw. Daarom gooien we het vandaag eens even geheel over een andere boeg. Je hebt radiostations die niet alleen radiostations zijn, maar er ook al als radiostation uitzien.  Zodat de vorm en de inhoud met elkaar overeen komen. De allermooiste is (hierboven) wel de behuizing van 2BH, een radiostation op de vlakten van westelijk Australië, met de ramen als radioknoppen. Het oude zendhuis van WOC Radio in Davenport (Indiana) had ook zo’n radioknop die tot de verbeelding spreekt.

En dan heb je in een Egypte nog een huis dat als transistor werd omgebouwd, niet van een radiostation, zo te zien, maar van een grage luisteraar. Het zou ons niet verbazen als die nog een bandje heeft liggen met de testuitzending van Mi Amigo uit 1973. Wat te denken van deze dan, hier rechts. Waarschijnlijk uit Maleisië, waar de overheid nog een dikke vinger in de pap heeft gehouden bij de radio-uitzendingen. Met een luidspreker boven de deur: je kunt je meteen voorstellen hoe daardoor de decreten van de regering over de straat schallen. En het zou ons niet verbazen als er onder het gebouw grote kerkers worden aangetroffen.

En dit is wel de meest bizarre behuizing van een radiostation, waar dan ook te wereld: van KELI uit Tulsa Oklahoma, die kropen in een rond gebouw, op een enorm pretpark. Dat gebouw ziet eruit als de kruising van een UFO en een baseball-petje.

Deze mogen we ook niet vergeten, op de foto hier vlak boven. Geen radiostation in dit geval, maar een zenderhuis met een 10.000 Watt zender erin. Helemaal door de architect in een vorm gegoten die symboliseert wat ze daar in dit geval doen: het uitzenden van radiosignalen. Zwaar in verval helaas, niemand in Amerika vindt het verleden erg belangrijk, totdat het uiteindelijk van ellende instort en er een eenstemmige klaagzang van spijt opklinkt – het is ook overal ter wereld hetzelfde. Nou, en nog ééntje dan, kijkt u allen even naar links. Naar een radiogebouw zoals het zonder aanpassingen zo in een Batman film zou kunnen opduiken. Het is dan ook geheel op het uitzenden van radiosignalen ontworpen, dit AWA-gebouw in Sidney, neergezet in 1936 en gebaseerd op de Funkturm van Berlijn en de Eifeltoren van Parijs. Het was tot de jaren vijftig het hoogste gebouw van de stad, tot megalomane torenflats met spiegelruiten de toppositie overnamen. Je zult het maar op je dak hebben! 

19.10.2013 – Ken R. Deutsch (afgekort tot Ken R.) verkocht honderden CD’s met PAMS-jingles, nadat hij in de jaren tachtig alle masterapes uit de failliete PAMS-boedel had gekocht. Hij maakte ze zelf ook in Buffalo New York, met een koortje dat ze de North Coast jingles noemden. Vooral ook om het verschil met de Dallas vocals te benadrukken. Daar waren de jingles altijd gezongen en het geluid van de zangers daar was gestroomlijnd en uniek. Helaas kon Ken R. daar niet aan tippen, en dat is hem nauwelijks kwalijk te nemen, want het geluid in Dallas was de vrucht van decennia lang schaven en perfectioneren. Hoewel hij allang gepensioneerd is, laat hij nog maar wat graag zijn eigen werk horen. In Amerika is het de gewoonte om alles wat er in een bedrijf niet helemaal goed ging nog eens flink in te wrijven op de jaarlijkse Christmasparty. Een jinglebedrijf laat bij zo’n gelegenheid dan natuurlijk de ergste mislukkingen horen, “The most embarrising and goofiest moments” noemt Ken ze zelf. Iedereen zat dan meteen een rood hoofd op zo’n feestje te luisteren, al wist je niet of dat door de drank komt of door de schaamte. Enfin, wie dat leuk vindt, moet maar eens goed gaan zitten voor een uur outtakes, te vinden op jinglesamplers.com.

14.10.2013 – Jingleweb komt vandaag met vroege foto´s van het Veronicaschip en de start in 1960. Kijk mee naar foto’s van het voormalige lichtschip dat werd gekocht in Emden, en foto’s van de allereerste proefuitzending vanaf zee, van de eigenlijke initiatiefnemers Slootman, Oswald en Max Lewin. Jingleweb wist als eerste dit jaar al een foto op te duiken van het Veronicaschip en het eigenlijke vertrek uit Emden en zoomt opnieuw in op een detail dat in de Veronica-geschiedenis onderbelicht bleef, gewoon omdat niemand het meer precies wist. De eerste studio zat niet in Hilversum maar in Amsterdam, omdat de initiatiefnemers (die ook uit de hoofdstad kwamen, het was een erg Amsterdamse aangelegenheid) gewoon de DJ’s lieten aanschuiven in bestaande radiostudio’s. Nou ja, radiostudio’s. Ze huurden ruimte in het Nederlands Laboratorium voor de Filmtechniek,waar ze aan nasynchronisatie en postproductie deden en ze drie technische ruimtes met bandrecorders en pickups hadden. Dankzij de annalen van het NLF weten we nu ook wáár: aan de Keizersgracht 16, al verhuisden ze drie jaar later naar Kerklaan bij Loenen, waar ze de meeste bekendheid kregen. KIJK in de Offshore Days naar nieuwe FOTO’s.