01.01.2023 – Wij, de makers van Jingleweb (Jelle Boonstra en Benno Roozen) wensen jou en jullie een gelukkig, gezond en jinglerijk 2023 toe.

++++

Jingleproducent JAM in Dallas en topman Jon Wolfert hebben er een jaar aan gewerkt en er héél veel geld mee verdiend. Maar de oorspronkelijke jingles zijn nooit op de radio geweest. Latere remakes en resings wel. In Nederland onder meer bij NOS Langs de Lijn, Radio Tour de France, RadiOlympia en Keizerstad radio. Naam van het project: Superadio.

Het is 22 maart 1982. Rick Sklar, vice-president programmering voor de radiodivisie van mediagigant ABC, komt met het idee om een ABC radio-satellietmuzieknetwerk te beginnen genaamd Superadio. (Met één r.) Het plan was om via satelliet een Top 40-format aan te bieden aan stations in de hele VS. (Zie dit artikel in de New York Times).
De jingles zouden worden gemaakt door JAM. En dus belde Rick Sklar met JAM-boss Jon Wolfert en zei: “This is the call you’ll never forget!” (“Dit is het telefoontje dat je nooit zult vergeten”.) En zo was het ook.

Er waren grote, héél grote radionamen aangetrokken om op het netwerk te gaan presenteren. Daaronder Dan Ingram, Dick Purton, Ron Lundy, Lary Lujack en Robert W.Morgan. Er was zelfs al een stationsdemo gemaakt. De programmering zou deels centraal geregeld zijn en deels lokaal, door elke zender anders in te vullen. Vensterprogrammering ging dat later in Nederland heten.

Het grote Superadio-idee was tot op jingle-niveau uitgewerkt (zie de handleiding). Het eerste deel van een jingle zou ‘centraal’ worden gedraaid, en op een pieptoon zouden de netwerkzenders (affiliates) het tweede deel starten. Daarna zou het ‘centrale station’ weer de plaat starten. Het pakket bestond dus onder meer uit een aantal fronts en backs (begin- en eindjingles) die in toonhoogte precies bij elkaar pasten. De beginjingle had een algemene tekst, de eindjingle bevatte de naam van het station.

De jingles werden in eerste instantie ingezongen op niet bestaande stations zoals WJAM (JAM), WSPR (Superadio) en WJCP (JAM Creative Productions). Dat was natuurlijk omdat er in eerste instantie nog geen stations zich hadden aangemeld om mee te doen.

En guess what?! Het hele project is nooit van de grond gekomen. Omdat de verkopers van het concept het niet loyaal verkochten. En omdat het andere ABC activiteiten zou ondermijnen, stelt Jon jaren Wolfert later. Bovendien was het voor veel lokale radiostation erg duur. Vergelijkbare concepten van de concurrentie zouden een radiostation 1000 Dollar kosten, waar grote stations aan ABC tot wel 1 miljoen Dollar moesten betalen.

En dus sloten zich te weinig zenders aan bij het netwerk. Daarop kon de bedrijfsleiding van netwerk ABC niet anders doen dan het project stop zetten, amper drie weken vóór de officiële start! Dit ondanks de enorme investeringen en het grote aantal geproduceerde jingles. (Zie daarover dit artikel in de New York Times van 23 juni 1982). Het idee was simpelweg zijn tijd té ver vooruit. Tegenwoordig bestaan er veel van dit soort netwerken. 1982 was net iets te vroeg.

Jon bracht met JAM uiteindelijk delen uit het jinglepakket alsnog op de markt onder de naam Good time radio, WGBB in Long Island was de klant die de jingles wel wilde programmeren. In Nederland volgde de NOS (met Langs de Lijn, Radio Tour de France en RadiOlympia), evenals Keizerstad radio.

Jon Wolfert vertelt uitgebreid over Superadio in de Rewound-uitzendingen van 3 februari 2019, die van 26 januari 2020 en een week later op 2 februari 2020.

Hier hoor je een collage van Superadio jingles, gemaakt door Jon Wolfert zélf.