16.02.2014 – Voor radiofreaks als wij is het een bijzondere vondst. De herkomst van de beroemde jingle “ De gouden glans…”. Althans: de roffel eronder. Na jaren zoeken zijn we eindelijk achter de enige echte versie gekomen. De ‘Gouden Glans’-jingle is de Nederlandse bewerking van een oorspronkelijk Britse jingle voor Radio Caroline: “Going back in time on the Sounds of the Nation is the Caroline flashback”. Met op het einde zo’n typische jaren ’60 echo. Dave Lee Travis maakte de jingle in 1966 aan boord van het zendschip de Mi Amigo voor zeezender Radio Caroline. Radio Veronica ‘leende’ de jingle door er ‘Caroline’ uit te knippen en er Veronica voor in de plaats te zetten. Op die manier kreeg de jingle vleugels in Europa. Veel andere piraten (land en zee), zender en omroepen namen de jingle over; Mi Amigo, Noordzee, de TROS. Het ding werd een icoon voor een gouwe ouwe plaat in die tijd. Radiomaker Hans Hogendoorn maakte er in 1968 een Nederlandse versie van voor ziekenomroep Radio Lucas aan de Jan Tooropstraat in Amsterdam. De tekst werd “De Gouden Glans van radio straalt af van onze antennes bij deze Lucas flashback!” Met de Revox A-77 was dezelfde tape-echo te maken als Dave Lee Travis had gedaan aan boord van de Mi Amigo. Daarna ging het ‘los’. Er kwam een versie voor Radio Noordzee (“hitback”), Hilversum 3, voor NOS Radio Tour de France, (“Tour de France Klassieker”), voor Het Steenen Tijdperk op Radio 2 (vanwege een serie over radiojingles en radiotunes), voor Radio 192 en vo
or KX Radio, waar Hans op dit moment nog altijd zijn eigen programma heeft op zondagavond. En zelfs het Genootschap radiojingles en -tunes heeft een eigen versie. Bij Radio Tour de France bracht de jingle het tot een eigen gezongen variant. Eerlijk gezegd dacht iedereen (en wij ook) heel lang dat het bedje van de Gouden Glans jingle afkomstig was van het beginnetje van Mother Nohead van Group 1850, een wat merkwaardige underground persiflage op Vader Jacob (Mother Nohead). Zo schreven we ook in Het Tunesboek (2007). Maar wie goed luistert hoorde de verschillen. Maar ja, waar kom het dan wel vandaan? Talloze drumsolo’s later raakten wij op Spotify per ongeluk verzeild in het rijke repertoire van Ted Heath en zijn orkest(en). Hij heeft al vele tunes op zijn naam staan,
onder meer voor Radio Veronica en veel andere zenders (Radio London, Radio City, Radio 270, Radio Luxemburg, Radio Nord, etc.) En dan loont het vaak de moeite om het repertoire van zo’n artiest eens verder door te spitten op zoek naar andere tunes. En die methode bleek ook in dit geval succesvol. Het enige echte bedje van de Gouden Glans jingle
is afkomstig van Hawaiian War Chant, van Ted Heath dus. Op 14 seconden is het tommetje te horen waar het bedje uit werd verknipt. Zie dit bericht als een ode aan de beroemde jingle De Gouden Glans Van Radio! (Met dank aan Hans Hogendoorn)
De drummer in de Ted Heath band (en dus ook de man met de hoofdrol in Hawaiian War Chant) is Ronnie Verrell, een drummer van wereldformaat. En Guess what!? Hij is ook de man achter de drummer Animal in de Muppet Show. Check vooral deze fantastische video.
Dát is nog eens een jingle solo inzingen
16.02.2014 – Annagrey Labasse is jingle zangeres in Dallas en één van de meest gevraagde freelancers daar. Ze haalde nationale faam in Amerika als finaliste van Popstars. Inmiddels noemt ze d’er eigen Annegrey Brooks Wiechman. Ze is getrouwd en is inmiddels moeder met volle overtuiging. Zingen doet ze nog steeds en op haar FACEBOOK staat een prachtige video van hoe ze solopartij komt zingen in een verder al kant en klare jingle.
Dat gebeurt in de huisstudio van jinglecomponist en zanger Johnnie Hooper, die zelf in dit leuke FILMPJE even de Egyptian walk komt doen. Dat is dus even dollen (“Boobies, zou Eva Jinke hier vol overtuiging bij roepen). Ze kan zich dat soort strapatsen goed permitteren, want ze zingt als een engeltje en is op duizenden jingles te horen. Misschien is het in dit verband mooi om even naar de andere kant van het spectrum te gaan, naar het ingetogen zingen. De man met één van de beste zangstemmen ooit was Harry Nilsson, hij zong in 1973 een paar prachtige Hollywood-klassiekers in met een live orkest. Uitgebracht als ‘A touch of Nilsson in the night’. Tot ieders verrassing bestaan daar ook filmpjes van, zie en hoor hoe prachtig hij toen zong, heel zacht en heel magistraal (hij had een zangbereik van 2,5 oktaven). Soms is het gewoon prachtig om iemand te zien zingen en je af te vragen hoe hij dat in hemelsnaam doet. Kijk tot en met de laatste seconde als hij de partituur van zich afgooit (ziezo, ook weer klaar) en het hele orkest voor hem applaudisseert.
Luxemburg stelt zichzelf (prachtig) te boek
15.02.2014 – In april is het 90 jaar geleden dat Radio Luxembourg met uitzendingen begon, vanaf een klein zolderkamertje aan de Rue
Beamont in Luxemburg-Stad. De RTL Group kijkt in een nieuw boekje uitgebreid terug op de roemruchte geschiedenis die daarop volgde en op de jaren van expansie, waarin de helft van het Groothertogdom zo’n beetje een zenderpark werd. En het moet gezegd, ze hebben zichzelf prachtig te boek gesteld. Met veel aandacht voor
de Engelse service op ’two-o-eight’ en de waanzinnige successen in Frankrijk en Duitsland, eerst op de radio, daarna op de télèvision. Mooi gemaakt, met kleine anekdotes en foto’s die nog niet eerder zijn opdoken. Het Genootschap leverde ook een bijdrage aan het fraaie werkje, dat “Allways close to the audience” heet. In het boek staat namelijk de foto afgedrukt die Jelle Boonstra maakte van een vondst in de Stasi-archieven in Berlijn: van stapels en nog eens stapels in beslag genomen brieven van luisteraars uit de DDR,
die Radio Luxemburg een briefje schreven omdat ze graag “Du’ van Peter Maffay wilden horen, of een ander verzoekplaatje. Het boekje is echt de moeite voor iedereen die nog warme gedachten heeft aan de uitzendingen van ‘Luxy’. Het wordt aan relaties en klanten in printvorm toegestuurd. En is gratis en voor niks (wat een beetje a-typisch is voor RTL) te downloaden op DEZE PLEK. En er is ook nog een aardig PROMOTIEFILMPJE bijgemaakt.
Prettige post van de EO
14.02.2014 – Heel prettige post vandaag van de EO uit radiostad H. Iedereen in Hilversum verhuist momenteel en dan moeten de laden en de kasten natuurlijk wel leeg. Het Genootschap kreeg van David Kamsteeg een flinke doos vol met masters van de EO radio- en televisieprogramma’s tussen
1997 en nu. Prachtig materiaal, originele DAT-jes, tapes, MD’s en CD’s van bedrijven als Top Format, Fröhlich & Plaisier en Ferry Maat. Gebruikt en ongebruikt werk, jingles van programma’s, die er allang niet meer zijn. Kortom, een goudmijn voor wie daar een goed oor voor heeft ontwikkeld. Of wij er goed op willen passen en als achtervang willen fungeren als de programma-makers de komende jaren toch weer iets van vroeger terug willen hebben. Vorig jaar kreeg het Genootschap al alle masters van de AVRO en daarvoor al alles van de TROS, een achterbank vol masterbanden en DAT-jes. En we hadden de originele NA en NB-banden van de NCRV al. Nu het omroeplandschap op de schop gaat, wordt alles anders, en iedereen kruipt (noodgedwongen) bij elkaar. Wij als Genootschap kunnen dat niet genoeg aanmoedigen. Met een fnuikend soort eigenbelang natuurlijk. Beste EO, onze hartelijke dank en we zullen er als een – euh – rentmeester over waken.
Rechtszaak om naam Veronica
12.02.2014 – Radio Veronica stapt woensdag 19 februari naar de rechter om oudgedienden van zeezender Veronica het verdere gebruik van de naam ‘Veronica’ te verbieden. Ze menen dat ze er tonnen schade door lijden en dat er alleen maar verwarring van komt als het Veronica van nu (met een jong publiek als target) steeds weer wordt gestoord door de oud-medewerkers met hun plaatjes, hun jingles, hun foto’s, uitzendingen en verhalen uit het tijdvak tussen 1960 en 1974. Het Veronica van nu is een dochteronderneming van de Sky Radio Group – en daar heersen uiteraard de wetten van het grote geld. Veronica en Sky richtten samen de ‘BV Veronica Merken’ op, de medewerkers ervan springen als een bok op de haverkist zodra ze denken dat er inbreuken op het merk dreigen. Het is hen al jaren een doorn in het oog in de kantoren te Naarden dat de oud-medewerkers van het schip op de site norderney.nl zo hun
verleden koesteren, en dat je daar veelvuldig de naam ‘Veronica’ kunt lezen en horen. Dat levert veel verwarring op, meent het Merkenbureau in de dagvaarding. Dat kun je alleen al zien aan Google Analytics, waarin wordt aangegeven dat 12,5 procent van alle bezoekers op norderney.nl is beland na het intikken van de naam ‘Radio Veronica’. (Acht op de negen dus niet). De zaak dient woensdag om 11 uur bij de bestuursrechter. Het is grappig om te zien hoe Sky/Veronica FM zichzelf behoorlijk tegenspreken in de dagvaarding. Ze betogen namelijk dat er volkomen gescheiden publieken zijn: Veronica FM richt zich op een jong publiek. “En de nostalgie website richt zich op een publiek dat Veronica uit de beginjaren bewust heeft meegemaakt. Dat publiek is goeddeels bejaard”. Dat bijt elkaar niet, zou je zeggen. Maar verderop betogen ze juist weer dat luisteraars ‘afstemmen op het radiostation van Norderney c.s. in de verwachting dat het door Veronica wordt gedreven waardoor er minder luisteraars voor Veronica zelf overblijven, waardoor Veronica door het mislopen van bezoekers zelf minder inkomsten door reclame (zou kunnen) genereren.” Volgens de argumentatietheorie kan zo’n stelling niet kloppen, het is altijd van tweeën één.
Eigenlijk wil Veronica FM twee ton zien aan schadevergoeding. Ze becijferen dat ze ongeveer één procent per jaar schade lijden ‘op de waarde van het merk’ door deze nare kapers op de kust. Zelf schatten ze de totale waarde van de naam ‘Veronica’ op 20,4 miljoen, ofwel het bedrag dat ze voor een licensieperiode van 6 jaar moeten neertellen voor hun etherfrequentie op 103 FM. Eigenlijk zouden Veronica en Sky het ‘in de rede’ vinden als ze 10.000 euro per jaar zouden vangen voor hun toestemming om als nostalgisch kanaal de naam als Veronica te
mogen voeren. Maar dat staat niet bij de eisen in de dagvaarding zelf: die worden beperkt tot eenmaal een eis van 15.000 euro, als een soort waarschuwing. Bij de oudgedienden wordt met boosheid gekeken naar de dagvaarding. Ze vinden als erflaters van de zeezender, dat zij tussen 1960 en 1974 de kiel hebben gelegd voor de populariteit van de zender, waarop het huidige Veronica nog steeds drijft. “We hebben de naam destijds in ‘74 met toestemming én handtekening van onze directeur Bull Verweij meegekregen, toen de uitzendingen op 31 augustus stopten”, stellen Ad Bouman en Juul Geleick van de stichting. “Veronica heeft de naam pas in 1987 als merk vastgelegd, toen ze al zes of zeven jaar omroep waren.” Dat er überhaupt een eigenaar van de naam bestaat valt te
betwisten,denken ze zelf. “De naam Veronica werd in 1960 gebaseerd op het zwarte schaap Veronica uit de gedichtjes van Annie M.G. Schmidt. In de ogen van de omroepen waren wij ook ‘n zwart schaap. De directie heeft destijds ook al eens gekeken of de naam voor de zeezender te registreren was, maar dat kon toen kennelijk niet, anders hadden ze het gedaan.” Juul zegt: “We krijgen hetzelfde gevoel als dat we in de jaren 60 en 70 hadden, altijd maar vechten voor het bestaan, ook 50 jaar jaar later is dat dus niet veranderd! En nu worden we gedaagd door ons “eigen kind”. We hebben het gevoel dat onze geschiedenis ons op
deze manier ontnomen wordt”. De grimmigheid klinkt ook bij Willem van Kooten door in de aflevering van de Reunie van 23 februari bij de KRO, waarbij de radiomakers met z’n allen terugkijken. In de jaren negentig probeerde Veronica omwille van de verwarring trouwens al de naam ‘Veronica’ zwart over te laten schilderen op de zijkant van het zendschip. Dat was toen vergeefs, en gelukkig maar, het zou wel wat al te mal zijn om je eigen geschiedenis weg te kalken. Zo moffelde Stalin ook Trotski weg, toen-ie in de USSR in ongenade was gevallen. De dreiging van de rechtszaak speelt al enkele jaren. In eerder sommaties werd ook de eis neergelegd dat TV192 ook maar eens flink moet dimmen. Daar staat nu geen letter over in. Ook het Genootschap Radiojingles kwam er in voor: het uitbrengen van de CD met Veronica-pakketten in samenwerking met de Stichting Norderney werd ook als een bewijs aangevoerd dat men zich aan de naam Veronica vergreep. Dat hebben ze niet meer opgenomen in de dagvaarding van nu. Jammer, jammer.