22.02.2014 – The world is a global village, zei mediasocioloog Marshall McLuhan al zo tgreffend in de jaren zestig. Zo vloog jinglemaker David Arnold eind vorig jaar met een 40 man orkest naar Praag om daar de nieuwe jingles op te nemen voor talkradio LBC. Kennelijk goedkoper dan het in London zelf te doen. Vroeger stond LBC voor the London Broadcasting Company, nu is het veranderd in Leading Britain’s Conversation. David maakte jingles die klinken alsof The Great British Empire nog gewoon bestaat. Dat rijk was zo groot, zeiden de Britten vroeger trots, dat de zon er nooit onder gaat (Dat komt, zeiden de onderhorigen in India dan, omdat God de Britten in het donker niet vertrouwt). Maar goed, we dwalen af – de nieuwe LBC-jingles dus, en er is een VIDEODEMO van gemaakt die er geweldig uitziet. Kijken dus.
All posts by Redactie
Op pelgrimstocht naar Dallas
21.02.2014 – Bob Dinan is een jingleverzamelaar, en een behoorlijk fanatieke ook. En zoals alle jingleverzamelaars hoort daar een bedevaart naar Dallas bij, de plek waar veel van de
radiojingles werden en nog steeds worden gemaakt. Bob reed naar de 4141 Office Parkway, de plek waar PAMS z’n hoofdkwartier had. Vorig jaar is het gebouwtje uit 1961 flink opgeknapt, en hoezeer het daarmee bedorven is valt te zien op de FOTOS die Bob op Facebook heeft gezet. Met ramen in de hoge studiowand. Ook is de witkwast niet gespaard. Dat is een mooie parallel met de eerste JAM-studio aan de Insurance Lane in Dallas (nu een kapsalon) en hij kreeg zelfs Jon Wolfert zo gek, de baas van jinglebedrijf JAM, om er voor de deur te poseren. JAM had op de dag van zijn bezoek 
een resing en die hebben ze kennelijk vaker. De vraag is wel eens geweest: heeft JAM het nog een beetje druk? Nou kijk eens naar de reference copies van de gemaakte jingles. Allang niet meer op band of op DAT, maar op CD, en in de studio van Jon is dat best een brede selectie geworden, kijk maar eens in de kasten achter hem. Ook Bob (die de radionaam Geoff Barton voert) was in de kast vertegenwoordigd. Bob reed door Dallas met Jon Wolfert en nam onderweg gedachten en beschouwen op voor zijn LOGBOEK met Podcast. Hij wist aardige dingen op te tekenen, en hele aardige merchandising uit de kast te praten, zoals dit vliegtuigje voor de vaste klanten in de jaren tachtig. Dank je wel voor het meekijken, Bob.
Dát is nog eens een jingle solo inzingen
16.02.2014 – Annagrey Labasse is jingle zangeres in Dallas en één van de meest gevraagde freelancers daar. Ze haalde nationale faam in Amerika als finaliste van Popstars. Inmiddels noemt ze d’er eigen Annegrey Brooks Wiechman. Ze is getrouwd en is inmiddels moeder met volle overtuiging. Zingen doet ze nog steeds en op haar FACEBOOK staat een prachtige video van hoe ze solopartij komt zingen in een verder al kant en klare jingle.
Dat gebeurt in de huisstudio van jinglecomponist en zanger Johnnie Hooper, die zelf in dit leuke FILMPJE even de Egyptian walk komt doen. Dat is dus even dollen (“Boobies, zou Eva Jinke hier vol overtuiging bij roepen). Ze kan zich dat soort strapatsen goed permitteren, want ze zingt als een engeltje en is op duizenden jingles te horen. Misschien is het in dit verband mooi om even naar de andere kant van het spectrum te gaan, naar het ingetogen zingen. De man met één van de beste zangstemmen ooit was Harry Nilsson, hij zong in 1973 een paar prachtige Hollywood-klassiekers in met een live orkest. Uitgebracht als ‘A touch of Nilsson in the night’. Tot ieders verrassing bestaan daar ook filmpjes van, zie en hoor hoe prachtig hij toen zong, heel zacht en heel magistraal (hij had een zangbereik van 2,5 oktaven). Soms is het gewoon prachtig om iemand te zien zingen en je af te vragen hoe hij dat in hemelsnaam doet. Kijk tot en met de laatste seconde als hij de partituur van zich afgooit (ziezo, ook weer klaar) en het hele orkest voor hem applaudisseert.
Luxemburg stelt zichzelf (prachtig) te boek
15.02.2014 – In april is het 90 jaar geleden dat Radio Luxembourg met uitzendingen begon, vanaf een klein zolderkamertje aan de Rue 
Beamont in Luxemburg-Stad. De RTL Group kijkt in een nieuw boekje uitgebreid terug op de roemruchte geschiedenis die daarop volgde en op de jaren van expansie, waarin de helft van het Groothertogdom zo’n beetje een zenderpark werd. En het moet gezegd, ze hebben zichzelf prachtig te boek gesteld. Met veel aandacht voor 
de Engelse service op ’two-o-eight’ en de waanzinnige successen in Frankrijk en Duitsland, eerst op de radio, daarna op de télèvision. Mooi gemaakt, met kleine anekdotes en foto’s die nog niet eerder zijn opdoken. Het Genootschap leverde ook een bijdrage aan het fraaie werkje, dat “Allways close to the audience” heet. In het boek staat namelijk de foto afgedrukt die Jelle Boonstra maakte van een vondst in de Stasi-archieven in Berlijn: van stapels en nog eens stapels in beslag genomen brieven van luisteraars uit de DDR, 
die Radio Luxemburg een briefje schreven omdat ze graag “Du’ van Peter Maffay wilden horen, of een ander verzoekplaatje. Het boekje is echt de moeite voor iedereen die nog warme gedachten heeft aan de uitzendingen van ‘Luxy’. Het wordt aan relaties en klanten in printvorm toegestuurd. En is gratis en voor niks (wat een beetje a-typisch is voor RTL) te downloaden op DEZE PLEK. En er is ook nog een aardig PROMOTIEFILMPJE bijgemaakt.
Prettige post van de EO
14.02.2014 – Heel prettige post vandaag van de EO uit radiostad H. Iedereen in Hilversum verhuist momenteel en dan moeten de laden en de kasten natuurlijk wel leeg. Het Genootschap kreeg van David Kamsteeg een flinke doos vol met masters van de EO radio- en televisieprogramma’s tussen 
1997 en nu. Prachtig materiaal, originele DAT-jes, tapes, MD’s en CD’s van bedrijven als Top Format, Fröhlich & Plaisier en Ferry Maat. Gebruikt en ongebruikt werk, jingles van programma’s, die er allang niet meer zijn. Kortom, een goudmijn voor wie daar een goed oor voor heeft ontwikkeld. Of wij er goed op willen passen en als achtervang willen fungeren als de programma-makers de komende jaren toch weer iets van vroeger terug willen hebben. Vorig jaar kreeg het Genootschap al alle masters van de AVRO en daarvoor al alles van de TROS, een achterbank vol masterbanden en DAT-jes. En we hadden de originele NA en NB-banden van de NCRV al. Nu het omroeplandschap op de schop gaat, wordt alles anders, en iedereen kruipt (noodgedwongen) bij elkaar. Wij als Genootschap kunnen dat niet genoeg aanmoedigen. Met een fnuikend soort eigenbelang natuurlijk. Beste EO, onze hartelijke dank en we zullen er als een – euh – rentmeester over waken.
