01.02.2023 – Jingles zijn altijd een krachtig onderdeel geweest van de programmering van het muziekradiostation WLS in Chicago, jarenlang leider op één van de grootste Amerikaanse radiomarkten. De jingles maakten de zender tot een superster toen dat nog kon met radio. En toen WLS nog een muziekzender was (ook WLS is overgegaan naar een talk-format, dat gebeurde zonder enige aankondiging op 23 augustus 1989 om 07.59 uur van het ene op de andere uur). De jingles waren te horen tussen elke plaat door, zelfs in de reclameblokken werden ze geperst. Voormalig jingleproducent en historicus Ken R. Deutsch heeft een mooie uitleg gegeven over de historie van de WLS-jingles, die je hier kunt lezen. Zéér de moeite waard. En er staan héél veel WLS jingles bij.
Het logo van Musicradio WL…S in notenschrift
Op Wikipedia staat (natuurlijk) ook een uitgebreide beschrijving van WLS, maar dan zonder jingles. Desondanks interessant om te lezen.
30.01.2023 – Het tijdsein is begin januari in alle stilte verdwenen van de Nederlandse landelijke publieke radio. Met de invoering van de nieuwe vormgeving op NPO Radio 4 (euh, pardon, NPO Klassiek) verdween op maandag 2 januari 2023 de laatste zender die het verouderde tijdsein (de pips) nog gebruikte op de hele uren.
De heren van de podcast Dit was de radio (Arjan Snijders, Harm Edens en Ron Vergouwen) zijn wellicht de eersten en enigen die er vorige week melding van maakten, luister daarvoor naar aflevering 102. Toch waren ze sinds 1948 zó’n een deel van de uitzendingen op de radiozenders, dat het protest oplaaide, toen ze op 1 april 2001 werden ingeruild voor een muziekje op het hele uur. Grote commotie! De duivenmelkers pikten het niet: die hadden 53 jaar lang hun postduivenklokken op de piepjes gelijk gezet. Er kwam zelfs even een Vereniging Vrienden van het Tijdsein, waarvan al snel niets meer werd gehoord. Ook Remco Campert maakte zich boos: alweer iets weg, dat juist gekoesterd diende worden.
Dr. Neherlaboratorium in LeidschendamDeze klok hing in iedere studio in Hilversum
In 1948 had de Nederlandse Radio Unie de tijd gesynchroniseerd door de klokken te koppelen aan de synchroonklok in het Dr. Neherlaboratorium in Leidschendam, dezelfde die aanvankelijk ook de stationsklokken van de NS zo mooi op tijd lieten lopen (in tegenstelling tot de treinen). De synchroonklok gaf vanaf de 55ste seconde (xx:xx.55) zes piepjes af – in de radiostudio hoorbaar te maken als de technicus de klokkenschuif opentrok. Die moest-ie niet vergeten dicht te schuiven, anders hoorde je na een minuut de zes piepjes opnieuw voorbij komen, wat vaak gebeurde. Een paar jaar lang was er zelfs de piepenpot, waar een gulden in moest bij elke fout. In 1991 kregen de piepjes een koppeling met de nog nauwkeuriger atoomklokken in Genève (Zwitserland) en Braunschweig (Duitsland). En werden het er geen zes meer, maar nog maar drie, waarvan de laatste een dubbele lengte had.
Een memo aan de technici van het NOLB over de pips
Na alle klachten werd na een half jaar besloten de piepjes toch gewoon weer luid en duidelijk te laten horen, al bleef er muziek onder staan. Nederland kwam weer tot rust. In september 2006 kwamen de piepjes weer gewoon bloot te liggen. Een technicus rekende uit dat per jaar een etmaal meer aan radio gemaakt moest worden door op de vijf zenders drie seconden per uur op de piepjes te sparen, toen ze van zes naar drie werden teruggebracht. Felix Meurders bedacht de mooiste grap rond de piepjes. ‘Dat was Gladys Night, en hier zijn the Pips….’.
Overigens is het tijdsein typisch iets van de publieke omroepen. Op de commerciële zenders is (hooguit in het begin van de jaren ’90) geen gebruikt gemaakt van de pips.
28.01.2023 – Jinglestudio’s hoeven niet persé strak-wit-clean te zijn. Misschien zelfs liever niet. Deze foto laat zien dat je jingles niet alleen hoeft in te zingen in een highly designed studio met koele ledverlichting. Een warme muzikale huiskamersetting kan minstens zo fijn zijn. Kijk maar eens naar een zangsessie in de studio van Stephen Arnold Music in Dallas, juni 2017. Dat bedrijf maakt vooral muziek voor tv-zenders en tv-programma’s, en produceert ook muzieklibraries. Op de foto zingen v.l.n.r. Rosana Eckert, Kay Sharpe, Gary Eckert, Bruce Wermuth en Jeff Oxley hun partijen in. Foto: Paul West.
21.01.2023 – Voor deze aflevering van “de jingle en het origineel” kregen we een paar aanmeldingen binnen. Daarom nog maar eens ‘van stal gehaald’ (want hij kwam jaren geleden ook als een langs op Jingleweb). Eén van de beste pakketten van het bedrijf TM in Dallas was The Power 1 uit 1976, geschreven door TM-huiscomponist en oprichter Tom Merriman. In Nederland zijn die jingles wereldberoemde geworden omdat Veronica ze heeft gebruikt, tot incidenteel vandaag aan toe zelfs. Een aantal cuts van dat pakket baseerde Merriman (zoals-ie dat eigenlijk systematisch deed) op bekende hits van dat moment. Dat gebeurt overigens vandaag-de-dag nog steeds. In dit geval lijkt cut 22 uit het pakket The Power (gebruikt in de Veronica Top 40) als twee druppels water op het origineel: Barry Manilow met Riders to the stars uit 1976, van het album This one’s for you. Ach, wie luistert, hoort het meteen.
Meer cuts in The Power waren gebaseerd op hit van dat moment. Luister hieronder naar The Commodores (Machine Gun), Johnny Bristol (Hang on in there baby) en Manfred Mann (Blinded by the light) in het origineel en op z’n TM’s,
Dank onder meer aan Jarko Meurs en Mart Jansen. Binnenkort deel 4 van onze reeks “Tunes en jingles: het origineel”.
Ook suggesties of vragen voor deze rubriek? Mail ons.
13.01.2023 – Het begon in de jaren ’60 met een Amerikaanse tv-commercial voor de koffie van Maxwell House. Die liet een koffiezet-apparaat zien (een percolator) waar het water hoorbaar door de filter druppelde. De muziek paste daar heel goed bij, op de maat van de druppelende koffie. Al snel kreeg het muziekje vleugels. Er kwam een plaat-versie van Al Hirt getiteld Perky, vrij snel opgevolgd door een andere uitvoering: de Percolator (Twist) door Billy Joe & the Checkmates. De jinglebedrijven van die tijd hoorden dat natuurlijk allemaal ook. En dus kwamen er jingle-varianten van producenten als PAMS, Tanner en later JAM. Tot in Nederland (Top Format) aan toe. Luister hieronder naar een montage van een aantal koffie-jingles. Met grote dank aan Albert Pleijsier. Tijd voor koffie.
