Archives

Jingleproducent Top Format verhuist naar Amsterdam

Het nieuwe pand van Top Format in Amsterdam in aanbouw – Foto’s Lennard Groot

31.01.2025 – Jinglebedrijf Top Format – nu nog in Haarlem – gaat na 50 jaar verhuizen. Het nieuwe pand komt te staan in de Houthavens in Amsterdam. Dat heeft directeur Lennard Groot bekend gemaakt. Het gebouw herbergt straks 4 studio’s.

Een van de partners van Top Format is muziekdistributeur Warner Music Benelux, van Warner Bros.
“Ik kwam daar een keer op bezoek en keek mijn ogen uit. Ik kreeg spontaan kriebels in mijn buik. Al die creatieve bedrijven die zich hier in de buurt vestigen, neem een IDNT. Hier moeten we ook zitten, dacht ik, het is het Houthavens-effect”, zegt directeur Lennard Groot in het Haarlems Dagblad van gisteren.

Als Top Format straks met zijn werknemers in het nieuwe pand zit, kunnen ze aan de overkant van ’t IJ een ander muziek-icoon zien: het Veronica-schip aan de NDSM-werf. En het REM-eiland is op loopafstand…

Nieuw radiostation met bijzondere programmering en bijpassende jingles: Cream


07.01.2025 – Vrijdag 14 februari 2025 gaat Cream van start. Een nieuw radiostation met een bijzondere muzikale inhoud. Zoals ze het bij Cream zelf zeggen: “Stevie, Schubert en Sade in één adem. Bowie, Bona en Brubeck in een blend. Michael, Miles en Mozart in de mix. Van pop tot jazz, soul en rock, world tot klassiek en alles daartussenin en daarbuiten. Van de jaren ’50 tot de ’20s.” De slogan van de zender: Luister verder.

De jingles van Cream zijn al even bijzonder, want (moeten) passen bij al deze muziekstijlen. Het zijn daarom dan ook geen gezongen, maar ingesproken jingles. Producent ervan is Top Format in Haarlem, het jinglebedrijf dat sinds 3 januari j.l. 50 jaar bestaat.

Collectors item: Simple & Free heette The land of the free


27.12.2024 – Wie kent ze niet? De jingles van (oorspronkelijk) jingleproducent W.B. Tanner in Memphis (VS) uit het pakket Simple & Free? Al was het maar omdat ze erg vaak te horen waren op demo-cd’s van Top Format in Haarlem. Die maakte resings voor onder meer klanten als Omroep Gelderland, Radio Steenwijk, Antigoon in Antwerpen, Radio Go in Gent en Radio Baccara in Haspengauw, Radio Palermo in Essen en meer.

Het jinglepakket werd in de VS oorspronkelijk uitgebracht onder de bedrijfsnaam Thunder. Dat was feitelijk W.B. Tanner. Dat bedrijf huurde rond 1974 studio, technici, zangers en componisten in Dallas in, want dáár gebeurde het. Omdat W.B. Tanner een slecht imago had, werden de jingles uitgebracht onder de bedrijfsnaam Thunder in Dallas.

Toen na anderhalf jaar Thunder op de klippen liep, koos Tanner ervoor om de muziekbanden van Simple & Free naar Memphis te halen komen en ze daar opnieuw in te zingen. En dus is er een collectors-item: Simple & Free (ingezongen in Dallas) en The land of the free (ingezongen in Memphis), want zo werd het nieuwe pakket gedoopt.

Het verhaal is nog iets ingewikkelder, maar dat wordt het best uitgelegd door Jon Wolfert van jinglebedrijf JAM in zijn wekelijkse radioshow op internetstation Rewound Radio. Luister naar de uitzending van 13 oktober 2024 en scroll door naar 1’02’57”.

Hieronder een speciale Jingleweb-montage van 3 jingles uit Simple & Free in 5 verschillende versies.

Waar haalde PAMS de koffie-jingle vandaan?

Tom Mulder in de Hilversum III studio – foto Beeld en Geluid


25.12.2024 – In Nederland werd-ie bekend door Tom Mulder. De jingle: ‘Koffie en gouden hits, met Tom Mulder’. De jingle, uitgezonden op Radio 10 Gold, had twee eerdere versie in de VS met Harry Harrison, jock bij (toen nog) muziekzender WABC in New York. De tekst in die versie: ‘Coffee and music with… Harry Harrison’. Een opvallende jingle, al was het alleen maar omdat er in deze versie geen stationsnaam werd gezongen.

Maar de jingle was ook opvallend door zijn muziek. En als je het eenmaal weet, vergeet je het niet meer: het is muziek gebaseerd op het geluid van druppelende koffie die je hoort als je een percolator gebruikt. Je weet het misschien nog wel, zo’n koffiezetapparaat met een doorzichtig glazen dakje aan de bovenkant, waar het kokende water zichtbaar in opborrelt.
De Amerikaanse commercial voor Maxwell koffie, met in de hoofdrol zo’n percolator, heeft een aanstekelijk muziekje onder zich. En dát muziekje werd de basis van de beroemde PAMS koffie-jingle, én die van Tom Mulder. (Helaas zijn beide dj’s overleden. Tom Mulder op 2 januari 2020, Harry Harrison nog geen maand later, op 28 januari 2020.)

In deze audiomontage 4 versies van de jingle: 2 voor Harry Harrison (uit PAMS series 41 Music Radio uit 1971, een zelden gehoorde remake van Thunder Productions uit 1973), de versere versie voor Tom Mulder / Radio 10 Gold (Top Format, 1996) en dankzij Rowin Dreef ook cut 7 uit JAM’s Quick Q’s.

(Jingle-) zanger, drummer en toetsenist Max Werner overleden

Max Werner, ‘2K’, in het midden, links Edward Reekers, rechts Pim Roos (Foto Jelle Boonstra).


11.04.2024 – Honderden, nee, duizenden jingles zal hij hebben gezongen. Zanger, drummer en toetsenist Max Werner. Hij overleed afgelopen dinsdag op 70-jarige leeftijd. In de tijd dat Top Format en andere jinglebedrijven op volle toeren draaiden met jingles voor zo ongeveer alles en iedereen, zong Werner de sterren van de hemel. Hij deed dat vaak samen met mensen als Pim Roos, Marjolein Spijker, Marleen van den Broek, Jody Pijper, Sandra Reemer, Hans Vermeulen, Joni de Boer, Lisa Boray en Edward Reekers. Met die laatste zat hij ook een aantal jaren in de band Kayak. Zijn stem stond centraal in nummers als Mammoth en Wintertime.

“Hard in alles”, zegt jinglecomponist Bart van Gogh in het boek “Bart! De Van Gogh van de jingles” (van mede-Jinglewebber Jelle Boonstra) over Max Werner. “Hij drumde hard, hij zong hard, met een piek rond 2000 Hz, 2k noemden we hem altijd. Als Bill van Dijk en Didi al snijbranders waren, kon je Max gerust een drilboor noemen. “Wát een discipline: al had hij pijn in de keel, hij bleef gewoon doorzingen, het was bijna zelfkastijding. Voor ik hem benaderde zeiden mensen: ‘kijk uit, hij kan je maar zo voor je bek rammen.’ Maar ik kon het waanzinnig goed met hem vinden. Het ging soms zelfs zo ver dat ik een sessie in de Wisseloord plande en de volgende dag in de Fendal, dan ging ik ’s avonds met Inge, zijn vrouw die er officemanager was, mee naar hun huis in Houten, wat heel gezellig was met eten bij hen thuis, dan bleef ik er slapen en dan reed ik met Max de volgende dag naar Fendal Sound.”