02.09.2017 – De omloopsnelheid van jinglepakketten wordt steeds korter. Vooral als een radiostation ingrijpend programma’s, presentatoren en de playlist verandert, wordt ook de vormgeving aangepakt. En dus is het Veronica jinglepakket dat in april 2016 is gemaakt door Wise Buddah alweer in de prullenbak en mocht Reelworld de nieuwe jingles maken. Krap anderhalf jaar later dus.
De standaardtekst “Dit is Veronica” is in de 16 jingles vervangen door enkel de naam Veronica. Het station koos nadrukkelijk voor het gebruik van echte gitaren, bassen en drums. Eén van de cuts bevat zelfs een Talkbox, zeg maar een soort Sonovox, maar dan voor gitaar en toetsen, bekend geworden door Peter Frampton. Hoor hem in deze video praten over de Talkbox EN (kort) over de Sonovox. Of de foto Peter Frampton aan het werk met de Talkbox – foto Guitar Center.
Luister naar de nieuwe jingles van Veronica in een demo.
Category Archives: Veronica
Feestje hier, feestje daar…
05.01.2016 – Er vallen deze dagen nogal wat RTV-jubilea te vieren. Vooral de NOS heeft reden om te feesten. Drie programma’s vieren op 5 januari een jubileum:
Het NOS Journaal (60 jaar), NOS Met het Oog op Morgen (40 jaar) en het NOS Jeugdjournaal (35 jaar). Maar het is vandaag ook precies 30 jaar geleden dat Veronica de serie Miami Vice op de TV ging uitzenden. Om precies te zijn op zaterdag 4 januari 1986 (zie bijlage Veronica blad) om 20.30 uur werd de 1e aflevering ervan geprogrammeerd. LUISTER naar de promo met de stem van Jos Bergenhenegouwen die op 3 januari 1986 werd uitgezonden met de muziek van Jan Hammer. De muziek van de serie werd regelmatig als tune gebruikt, bijvoorbeeld voor de fantastische TROS Soulshow promo “De meest swingende koopavond van de week”. Ook die kun je HIER horen. (Met dank aan Peter van Klei.)
Afscheidsspeech Rob Out grotendeels overgenomen uit boek
03.12.2015 – “Met het afscheid nemen van Veronica sterft ook een beetje de democratie in Nederland … Dat spijt mij … voor Nederland…” Het waren de laatste woorden op 31 augustus 1974 bij zeezender Radio Veronica, uitgesproken door het boegbeeld van de zender, Rob Out. Het blijkt nu dat hij zijn beroemde radiospeech grotendeels ontleend heeft aan het boek De eeuwige bron (The Fountainhead) van Ayn Rand uit 1943. Dat is ons gebleken uit eigen bevindingen. Of simpeler gezegd: na het lezen van het boek en het herkennen van de tekst. Minstens de helft van de zinnen uit de speech heeft Out (overleden in december 2003) vaak bijna woordelijk overgeschreven uit het boek van Rand.
In zijn eigen boek (Veronica één jaar later, 1975) schrijft Rob Out met geen woord over de bron van de speech. Ook in andere boeken over Veronica (zoals Dit was Veronica van Auke Kok) komt de bron niet ter sprake. Volgens schrijver en radiokenner Arjan Snijders zijn de dramatische woorden van Rob Out ‘tot het Nederlands omroepcultuurgoed gaan behoren’, zo schrijft hij in zijn boek ‘Herinnert u zich deze nog?’ ‘Ze zijn radiogeschiedenis geworden en ontelbare malen herhaald’, schrijft hij in 2007. Ook dat boek maakt geen melding van de werkelijke herkomst van de uitgezonden tekst.
Uit DIT DOCUMENT blijkt het grote aantal overeenkomsten. De tekstfragmenten van het boek en van Rob Out staan hier naast elkaar.
In diverse boeken die in de loop der jaren over Veronica zijn verschenen verhaalt Out over de worsteling die hij tijdens het schrijven van de speech kende om de juiste woorden te vinden.
“Ik had de taak het laatste uur te maken. (…) De meest knellende vraag was wat de laatste woorden moesten zijn. (…) Wat wilde ik in die laatste minuten van Veronica zeggen? Wat wilde ik onder woorden brengen? (Uit: Veronica, één jaar later, Rob Out)
In de nacht van de 30ste op de 31 augustus (1974, red) zat ik onafgebroken achter mijn schrijfmachine. Uren zat ik voor mij uit te staren om dan weer los te barsten in een vloed van woorden. Neergekwakt in woede en verdriet, maar in hetzelfde tempo weer verscheurd. Moeizaam, héél moeizaam, vormden de woorden zich tot zinnen. Het vretende gevoel onrechtvaardig behandeld te zijn, probeerde ik met moeite niet te laten weerklinken in ordinaire aanvallen. Over het papier in de schrijfmachine viel ik tegen de ochtend in slaap.
Een duizelingwekkend kort moment later werd ik weer wakker geschud. “Rob! Wakker worden. Je moet naar de studio.” Het was mijn vrouw Marion. Versuft dook ik onder de douche. Een half uur later was ik in de studio. (Uit: Veronica, één jaar later, Rob Out)
Die ochtend nam Out in de Veronica-studio Villa Lapershoek (tegenwoordig een hotel, aan de Utrechtseweg in Hilversum) zijn speech op. Hij was de man geweest, De Man, hij had de wereld beter willen maken, maar dat werd hem nu verboden. Zo voelde hij het, en met dat gevoel liep hij om negen uur in de ochtend nog één maal de trappen op van Villa Lapershoek, naar de tweede etage en dan rechts af. (…) Daar, in de rustige Studio 1, wachtte opnametechnicus Atze Veenstra hem op (…). Rob Out, tussen zijn vingers een brandende sigaret, om zijn schouders zijn onafscheidelijke witte coltrui, zette zich aan zijn laatste piratenklus. (Uit: Dit was Veronica, Auke Kok)
In het spraakmakende boek De eeuwige bron van Ayn Rand is het hoofdpersonage Howard Roark degene die ter eigen verdediging in de rechtbank de tekst uitspreekt. In de Nederlandse versie beslaat die tekst maar liefst 10 volle pagina´s.
De Nederlandstalige versie van het boek verscheen volgens uitgeverij Luitingh-Sijthoff in Amsterdam in 1975 en was vertaald door Jan van Rheenen. Mogelijk heeft Out in 1974 dus de Engelstalige versie gelezen en de tekst zelf vertaald.
Rob Out kan ook de film gezien hebben die in 1949 op basis van het boek is gemaakt, al is in die film de oorspronkelijke tekst van de passage drastisch ingekort. Dat kan dus niet de basis van zijn radiotoespraak zijn geweest. De hoofdrollen in die film werden gespeeld door Gary Cooper (architect Howard Roark) en Patricia Neal (journalist Dominique Francon).
Het laatste jaar kent het boek in Nederland een revival door de theaterbewerking van Ivo van Hove in de uitvoering van Toneelgroep Amsterdam. De hoofdrollen voor dezelfde personages zijn hier voor Ramsey Nasr (Howard Roark) en Halina Reijn (Dominique Francon).
De hele speech van Rob Out kun je HIER lezen en beluisteren.
Inmiddels heeft ook De Telegraaf het artikel uit Jingleweb overgenomen. Je kunt het HIER LEZEN.
Op de foto rechts zie je technicus Juul Geleick (r) en Rob Out met de band van de laatste uitzending (foto Stichting Norderney).
The Horse, maar dan anders
24.08.2015 – De vijftig-plussers onder ons kennen The Horse van Cliff Nobles & Co. Inderdaad: de tune van de Veronica drive-in show. Ooit als een vocaal nummer uitgebracht: Love’s Allright (even wennen als je het hoort). De historie van de vocale hitversie hoor je HIER. Vreemd is daarbij wel dat er 2 versies zijn. In de ene versie zingt zanger Cliff Nobles Horse is allright, in de andere versie is toch echt Love is allright te horen. Niet raar, want zo staat het ook op het label en de hoes.
Hoe dan ook. De B-kant van de vocale versie (die dus eigenlijk Love is allright heet) was de instrumentale versie van het nummer. En die vonden ze bij Veronica nou juist de echte ontdekking. Het plaatje werd in 1975 officieel als Veronica drive-in show tune uitgebracht, met 21 Veronica jingles op de B-kant.
Maar luister eens hoe het Orchestra Harlow de nummers The Horse EN Tighten up van Archie Bell & the Drells in een nieuw nummer giet. En dan heet het Horsin’ up. Geinig. Ze zeggen het ook zelf in het intro van de plaat: het is een beetje van The Horse en een beetje van Tighten Up. En daarom verdient het hier een plaatje voor de liefhebbers van radio-jingles en radiotunes.
En wist je dat 7 leden van het latere MFSB waren te horen zijn op The Horse van Cliff Nobles and Co? In 1973 gingen ze onder de naam MFSB voor Philadelphia International Records werken met het producersduo Gamble and Huff. Ze begeleidden opnames van groepen als Harold Melvin & the Blue Notes, The O’Jays, The Spinners, Wilson Pickett en Billy Paul. Tot zover deze lezing namens Leo Blokhuis.
Veel jinglemachines in Veronicastudio
03.08.2015 – Dit is een tekening van de Veronica Radio 3-studio in het Veronicagebouw aan het Laapersveld in Hilversum. Veronica was A-omroep geworden en had behoefte aan een grotere behuizing dan het bestaande onderkomen aan de Vaartweg. Het nieuwe gebouw werd op 5 december (!) 1986 in gebruik genomen. Het pand was gebouwd volgens een fiscaal slimme constructie die de A-B-C-formule was gaan heten. Veronica kocht de grond, verkocht die door aan de KLM, het KLM-Pensioenfonds liet er een pand bouwen en Veronica huurde het gebouw van de KLM.
Vooral top-DJ Jeroen van Inkel mocht de nieuwe Radio 3 studio inrichten (die in eerste instantie elders in Hilversum was, deze studio werd enkele jaren na 1986 gerealiseerd). Het was bij oplevering de meest geavanceerde radiostudio van Europa. Inrichting en apparatuur waren afgekeken van de Amerikaanse radiostations. Er waren nog wel platenspelers (de CD zou rond iets later zijn radio-opmars maken) en bandrecorders van Studer, en er was vooral letterlijk ruimte voor jingles. Maar liefst vijf jinglemachines waren voorzien (toen merk Sonifex), waarmee een totaalprogramma gerealiseerd kon worden. En natuurlijk was de plek in de studio van de DJ het eerste item dat genoemd diende te worden in de visuele presentatie. (bron: “Kathedralen en luchtkastelen van de omroep in Hilversum“, Arno Weltens e.a., uitgeverij Waanders, Zwolle.)