01.01.2025 – Het is 1974. Jon Wolfert uit Dallas is enkele maanden geleden zijn jinglebedrijf JAM begonnen. Bij PAMS en andere bedrijven had hij het vak geleerd, nu ging hij samen met zijn vrouw Mary Lyn op eigen jinglebenen staan.
Een trend in de jinglebusiness van dat moment was de zogeheten ‘shotgun’, een ultrakorte jingle met meestal enkel een drumlijntje aan het begin en een gezongen of geshoute stationsnaam. WQXI! einde jingle. Of: KFI! einde jingle.
Jon vond het allemaal maar niets, die shotguns. Te kort, geen muzikale basis, niets meer aan te beleven. Terwijl jingles tot dan toe kleine gezongen liedjes waren geweest. En hij vond dat hij dat maar eens duidelijk moest maken aan zijn klanten en relaties. Zijn inspiratie daartoe vond hij bij het lied Where have all the flowers gone? Een beroemd protestlied, eerder gezongen door het Kingston Trio en gecovered door Peter, Paul, and Mary. Met een melodie die blijft hangen.
De tekst: “Where have all the flowers gone? Long time passing. Where have all the flowers gone? Long time ago. Where have all the flowers gone? Young girls pick them, everyone. When will they ever learn? When will they ever learn?”
En wat maakte Jon Wolfert ervan?
Where have all the jingles gone? Long time passing. Where have all the lyrics gone? Long time ago. Imagination on the air. Killed by shotguns everywhere. When will the fad be done? Radio can be fun. You bet we give a damn at JAM.
Het lied kent vele versies in vele talen. Sag mir wo die Blumen sind (Marlene Dietrich). Que sont devenues les fleurs? (Dalida). Zeg me waar de bloemen zijn (Jaap Fisher), en vele, vele andere. Oorspronkelijk komt het lied uit 1955. De melodie is van een Russisch volksliedje; Koloda duda. Er is een leuke site die de Nederlandse versies van dit lied als onderwerp heeft.
(Met dank aan Albert Pleijsier)
