Sla een Tanner-slag bij Ebay

30.10.2013 – Bandrecordertapes zijn uit. Waarom zou je nog een spoeltje in een kartonnen doosje willen hebben met jingles erop? Alles is digitaal te ruilen. Tanner jinglesEven een wetransfertje er tegenaan, en de verzameling is alweer uitgebreid. Maar een authentiek bandje in de kast is nooit weg. Sommigen willen ze gewoon voor de heb, al is de bandrecorder al jaren geleden een keer bij het grof vuil gezet. Wie wat van Tanner wil kan nu zijn slag slaan op Ebay, zestien Tanner tapes liggen er te wachten op de hoogste bieder, met een paar aardige daartussen, zoals The Best (ingezongen voor Antigoon in Antwerpen), Somethin’ Special, Music and More en – euh – meer. Veertig pond, de 26 gevraagden ponden voor post en verpakking zijn uiteraard ridicoulous.

Jules Buckley nieuwe man bij Metropole

Nieuwe dirigent Metropole29.10.2013 – Jules Buckley wordt de nieuwe chef-dirigent bij het Metropole Orkest. Hij volgt de Amerikaan Vince Mendoza op, die eerder dit jaar om ‘persoonlijke redenen’terug is getreden. Het orkest heeft het moeilijk. In de bezuinigingsoperaties is het Metropole Orkest de helft van het budget kwijtgeraakt, inmiddels is meer dan een kwart van de orkestleden vertrokken, ze kunnen of willen niet leven van het halve contract dat het orkest hen nu nog maar kan aanbieden. Sinds augustus is het Metropole Orkest niet meer gelieerd aan de omroepen. Dat heeft zijn nadelen (het geld!) maar het heeft ook voordelen en unieke kansen, zoals alle managers het leren op een heidag. Zakelijk leider Marc Altink ziet zelfs een “scala aan mogelijkheden om zichtbaarder te worden en nog meer toegevoegde waarde te tonen.”  Je moet altijd even zuchten als je een dergelijk mantra hoort van een directeur die dan niet eens met de ogen knippert. In één ding heeft Altink gelijk: vroeger mocht het orkest geen neveninkomsten buiten de omroep binnenhalen, nu is dat een bittere noodzaak geworden. Jules Buckley krijgt de taak om het orkest, zoals dat heet, “nog meer aan de voorkant van de jazz- en pop-ontwikkelingen te brengen.”

Jingleweb-nieuws op Twitter

twitter_logo klein25.10.2013 – En? Volg jij ons al op Twitter? Ja? Mooi! Nee? Daar is wel alle reden toe. Regelmatig staan nieuwtjes die op Jingleweb verschijnen eerder op Twitter. Soms ook uitsluitend op Twitter. Volg je Jingleweb op Twitter, dan zie je niets uit de jinglewereld over het hoofd. Al was het maar omdat we op heel korte termijn met onze nieuwe jingle-CD komen. En die melden we dan het eerst op Twitter. Zo zie je: het loont de moeite: Volg ons op Twitter.

Gebouwen in een radiovorm

Radio - Gebouw (Radio 2BH) 003

SONY DSC23.10.2013 – Op Jingleweb gaat het bijna altijd over de software: de jingles die voor een radiostation worden gemaakt. En niet over de hardware: de studio’s of de stenen van het studiogebouw. Daarom gooien we het vandaag eens even geheel over een andere boeg. Je hebt radiostations die niet alleen radiostations zijn, maar er ook al als radiostation uitzien.  Zodat de vorm en de inhoud met elkaar overeen komen. De allermooiste is (hierboven) wel de behuizing van 2BH, een radiostation op de vlakten van westelijk Australië, met de ramen als radioknoppen. Het oude zendhuis van WOC Radio in Davenport (Indiana) had ook zo’n radioknop die tot de verbeelding spreekt.

ERadio - Gebouw 022n dan heb je in een Egypte nog een huis dat als transistor werd omgebouwd, niet van een radiostation, zo te zien, maar van een grage luisteraar. Het zou ons niet verbazen als die nog een bandje heeft liggen met de testuitzending van Mi Amigo uit 1973. Wat te denken van deze dan, hier rechts. Waarschijnlijk uit Maleisië, waar de overheid nog een dikke vinger in de pap heeft gehouden bij de radio-uitzendingen. Met een luidspreker boven de deur: je kunt je meteen voorstellen hoe daardoor de decreten van de regering over de straat schallen. En het zou ons niet verbazen als er onder het gebouw grote kerkers worden aangetroffen.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

En dit is wel de meest bizarre behuizing van een radiostation, waar dan ook te wereld: van KELI uit Tulsa Oklahoma, die kropen in een rond gebouw, op een enorm pretpark. Dat gebouw ziet eruit als de kruising van een UFO en een baseball-petje.

Zendhuis vorm en inhoudRadio volgens BatmanDeze mogen we ook niet vergeten, op de foto hier vlak boven. Geen radiostation in dit geval, maar een zenderhuis met een 10.000 Watt zender erin. Helemaal door de architect in een vorm gegoten die symboliseert wat ze daar in dit geval doen: het uitzenden van radiosignalen. Zwaar in verval helaas, niemand in Amerika vindt het verleden erg belangrijk, totdat het uiteindelijk van ellende instort en er een eenstemmige klaagzang van spijt opklinkt – het is ook overal ter wereld hetzelfde. Nou, en nog ééntje dan, kijkt u allen even naar links. Naar een radiogebouw zoals het zonder aanpassingen zo in een Batman film zou kunnen opduiken. Het is dan ook geheel op het uitzenden van radiosignalen ontworpen, dit AWA-gebouw in Sidney, neergezet in 1936 en gebaseerd op de Funkturm van Berlijn en de Eifeltoren van Parijs. Het was tot de jaren vijftig het hoogste gebouw van de stad, tot megalomane torenflats met spiegelruiten de toppositie overnamen. Je zult het maar op je dak hebben! 

 

Jingles: lachen, gieren en – euh – brullen

Christmas92-93Small19.10.2013 – Ken R. Deutsch (afgekort tot Ken R.) verkocht honderden CD’s met PAMS-jingles, nadat hij in de jaren tachtig alle masterapes uit de failliete PAMS-boedel had gekocht. Hij maakte ze zelf ook in Buffalo New York, met een koortje dat ze de North Coast jingles noemden. Vooral ook om het verschil met de Dallas vocals te benadrukken. Daar waren de jingles altijd gezongen en het geluid van de zangers daar was gestroomlijnd en uniek. Helaas kon Ken R. daar niet aan tippen, en dat is hem nauwelijks kwalijk te nemen, want het geluid in Dallas was de vrucht van decennia lang schaven en perfectioneren. Hoewel hij allang gepensioneerd is, laat hij nog maar wat graag zijn eigen werk horen. In Amerika is het de gewoonte om alles wat er in een bedrijf niet helemaal goed ging nog eens flink in te wrijven op de jaarlijkse Christmasparty. Een jinglebedrijf laat bij zo’n gelegenheid dan natuurlijk de ergste mislukkingen horen, “The most embarrising and goofiest moments” noemt Ken ze zelf. Iedereen zat dan meteen een rood hoofd op zo’n feestje te luisteren, al wist je niet of dat door de drank komt of door de schaamte. Enfin, wie dat leuk vindt, moet maar eens goed gaan zitten voor een uur outtakes, te vinden op jinglesamplers.com.